ثواب انگشتر دُر نجف

نجف؛ جلوه‌گاه نور و نیایش

در دیار نجف اشرف، در مکانی که به وادی السّلام معروف است، سنگ‌هایی به دو نوع متمایز یافت می‌شوند: نخستین نوع، شیشه‌ای و بی‌رنگ، همچون قطرات بارانی که در آفتاب می‌درخشند؛ و دومین نوع، شیشه‌ای با رنگی مایل به قرمز، چونان شفقی که در آسمان شامگاهی می‌نشیند. این نوع دوم، که به زیبایی و جلای خاصی برخوردار است، در میان مردم به نام دُرّ حسینی شناخته شده و مورد تقدیر قرار می‌گیرد.

ذکوات بیض؛ تپه‌های سپید نجف و رازهای نهان

در دل زمین‌های مقدس نجف اشرف، جایی که تپه‌های سپید به نام «ذکوات بیض» شناخته می‌شوند، سنگریزه‌هایی شفاف و درخشان به چشم می‌خورند که به آن‌ها «دُر نجف» گفته می‌شود.

امام صادق (علیه السلام)، در میانه‌ی بحثی پیرامون انگشترهایی با فضیلت، به این صورت به دُرهای نجف اشاره می‌فرمایند:
«و ما یظهره الله بالذکوات البیض بالغریین؛»
یعنی: و آنچه خداوند در تپه‌های سپید غریین آشکار می‌سازد.

سپس، با تفصیلی بیشتر، از پاداش و ثواب انگشتر دُر نجف سخن به میان آورده و می‌فرمایند:
خداوند، به واسطه‌ی رحمت وسیع و بی‌کران خویش نسبت به شیعیان، این دُرها را به قدری فراوان و میسر ساخته که همگان، بی‌هیچ بهایی، می‌توانند از آن بهره‌مند گردند.
(تهذيب الاحكام، ج ۶، ص ۳۷)

در نجف؛ هدیه‌ای از آسمان برای شیعیان

در ثواب انگشتر دُر نجف همین بس که
امام صادق (علیه السلام)، سخنی از جانب دل به زبان آوردند: «ای مفضل، مایلم که هر مؤمنی، پنج انگشتر در دست کند: عقیق، یاقوت، فیروزه، دُر نجف و حدید صینی.»

مفضل، با ادب و احترام: «ای سرور و مولای من، ثواب انگشتر دُر نجف چیست و چه فضیلتی در پوشیدن انگشتر نهفته است؟»

حضرت با بیانی روشن و دلنشین فرمودند: «هر کسی که انگشتری از دُر نجف بر دست کند و به آن نظر افکند، خداوند برای هر نگاه، پاداشی چون زیارتی (چه حج باشد یا غیر) در دفتر اعمال او می‌نویسد. پاداشی که برابر است با اجر و ثواب اعمال پیامبران و صالحان. و اگر رحمت خداوند شامل حال شیعیان نمی‌شد، بهای هر دانه نگین دُر نجف، به قدری بالا می‌رفت که هیچ کس توان خرید آن را نداشت.

لیکن خداوند، به رحمت خویش، آن را برای شیعیان به قیمتی اندک و فراوان قرار داده تا تمامی شیعیان بتوانند از آن بهره‌مند شوند.» (جامع الاخبار، صفحه ۱۳۴)

وادی السّلام؛ خوابگاه ابدی روح‌ها

در دل سرزمینی کهن، وادی السّلام، بزرگ‌ترین گورستان عالم، به خواب فرو رفته است. این مکان، که میلیون‌ها روح از مذاهب گوناگون را در خود جای داده، سرشار از حکایت‌های ناگفته و رازهای پنهان است. در این دیار، حضرت آدم، نوح، و هود علیهم السّلام به خاک سپرده شده‌اند، و مرقد مطهر امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام، چونان نگینی درخشان، در میان این وادی مقدس می‌درخشد.

شب‌های جمعه، ارواح مؤمنین و مؤمنات در این گورستان دور هم جمع می‌شوند، و گویی زمزمه‌هایی از دعا و نیایش در میان سنگ‌های قبر طنین‌ انداز می‌شود. با توجه به روایات و احادیث ائمه معصومین علیهمالسّلام، هر انسان دیندار و مؤمنی که از دنیا برود، فرشتگان بدن او را به این مکان مقدس منتقل می‌کنند، جایی که روح و روان در آرامش ابدی فرو می‌رود.

نشانی از کرامت؛ دُر نجف در زمین‌های مقدس

دُر نجف، گوهری است که در دل شهر مقدس نجف، همچون نوری در خاک پنهان، به آرامی خودنمایی می‌کند. این سنگ، که از زمان‌های دور، در روایات ائمه معصومین علیهم السّلام،در مورد فواید و ثواب انگشتر دُر نجف تأکید شده، و همچنین برای پیروان آن بزرگواران، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.

در وادی السّلام، جایی که ارواح پاک در آرامش ابدی آرمیده‌اند، دُر نجف، همچون نشانی از کرامت الهی، به فراوانی یافت می‌شود. به همین سبب، نام این سنگ گرانبها، به نام این دیار مقدس پیوند خورده است.

علمای معاصر، این سنگ را از جمله نعمات بی‌پایان خداوند متعال در این سرزمین می‌دانند. دُر نجف، به ویژه در روزهایی که باران زمین را شسته و خورشید، با تابش خود، زمین را نوازش می‌دهد، به آسانی در دسترس قرار می‌گیرد. این سنگ، نه تنها به خاطر زیبایی ظاهری‌اش، بلکه به خاطر معنویتی که با خود به همراه دارد، مورد ارج و قدر است (طبسی، 1391ق، ص 108)